ข้อความโดย: banrong
« เมื่อ: 15/06/16 »ช่วงเริ่มต้น
อย่าเพิ่งกลัวพลาด
อย่าเพิ่งกลัวไม่ปัง
อย่าเพิ่งกลัวเสียแบรนด์
เพราะเดี๋ยวคุณ...
"จะไม่ได้ทำอะไรกันพอดี"
มีคนมาถามผม...
เรื่องสร้างPersonal brand
กับเรื่องธุรกิจ
เค้าบอกว่า...
ตอนนี้รู้สึกกลัวการเริ่ม
เพราะได้ยินคนพูด
บ่อยๆว่า....
"ถ้ายังไม่พร้อม
อย่าเพิ่งลงมือทำ"
ก็เลยรอเรียนรู้มากๆก่อน!
พร้อมแล้วค่อยเริ่ม
ผมบอกกลับเลย
คุณไม่มีวันพร้อมหรอก
คุณจะอ่านหนังสือ
เรื่องว่ายน้ำอีก5ปี
แต่ไม่เคยลงน้ำจริง
คุณก็เก่งได้ไม่ต่างจากวันนี้
Keyคือคุณลงน้ำจริงตอนไหน
ก็ได้เริ่มเรียนรู้จริงตอนนั้น
ผมบอกกลับอีกทีว่า...
"ไม่พร้อม อย่าเพิ่งลงมือทำ"
คำนี้....
เป็นคำAdvance
"ที่ใช้ไม่ได้สำหรับคนเริ่มต้น"
ถ้าจะเล่าก็ยาว!
แต่สรุปเค้ายืนกรานจะฟัง
ผมเลยเล่าต่อ....
ไม่ว่าคุณจะทำธุรกิจ
หรือสร้างแบรนด์
คุณจะได้ยิน
คนที่มีประสบการณ์หลายคนพูดว่า...
"รอให้พร้อมค่อยลงมือทำธุรกิจ
หรือ....
"อย่ารีบสร้างแบรนด์ถ้ายังไม่พร้อม"
ซึ่งบอกเลยว่า....
เค้าพูดถูกนะครับ!
ผมสนับสนุนข้อนี้มาก
"ในกรณีที่....
คุณมีประสบการณ์
ระดับนึงแล้ว"
เช่นคุณขับรถเก่ง
คุณจะรู้ว่า...
บางอย่างเพิ่มอีกนิด
หรือปรับแต่งรถอีกหน่อย
จะดีกว่าค่อยลงแข่งครั้งนี้
เพราะSenseมันบอกว่า
ลงไปแบบนี้
อาจจะเสียมากกว่าได้
ควรรอให้ปรับแต่งพร้อมอีกนิด
แล้วลงไปลุยจะเกิดผลดีกว่า
อันนี้ถูกครับ
ถูกเลย
(นั่นก็เพราะคุณรู้จริงๆ
เพราะลงมือทำ
จนมีประสบการณ์จริงๆมาแล้ว
จนมันกลายเป็นSense)
แต่....
ผมก็กล้าพูดว่า
คำพูดนี้...
มันไม่เหมาะสำหรับ
คนที่เพิ่งเริ่มต้นจาก0เลย
สำหรับมือใหม่ที่ไม่เคยทำ
คุณใช้คำพูดพวกนี้ไม่ได้เด็ดขาด
เพราะอะไร?
เพราะคุณยังไม่มีประสบการณ์จริงไง!
คุณไม่เคยทำธุรกิจจริง
ไม่เคยสร้างแบรนด์จริง
ก็เหมือนคุณ....
ไม่เคยขับรถ
แล้วคุณจะรู้ได้ไง?
ว่าอันไหนคือดีไม่ดี?
อันไหนต้องปรับต้องแต่งเพิ่ม?
คุณไม่รู้!!
เพราะฉะนั้น
ถ้าบอกว่า
ถ้ารอให้พร้อมๆแล้วค่อยลุย
วันไหนจะได้ลุย?
วันไหนจะได้แข่ง?
วันไหนจะได้เริ่ม?
ไม่มี!
นั่นงานมโน!
"มีทางเดียวคือลอง"
ลองเลย!
ทุกครั้งผมจะบอกแบบนี้เสมอ
เหมือนเด็กจะเดินอะ
"ถ้าบอกว่ารอให้พร้อมๆก่อน
แล้วค่อยเดิน"
"ถ้าคิดแบบนั้น
วันนี้คุณจะได้เดินกันมั้ย?"
วิธีธรรมชาติคือ...
มันต้องเดินๆไปเลย
ลงมือจริง
ลุยๆไปเลย
ล้มก็ปรับ
ผิดก็แก้ไป
จนระดับนึง
เดินได้วิ่งได้ลงแข่งแล้ว
มีประสบการณ์แล้ว
แต่วันนั้นพบว่าร่างกายเรา
ไม่สมบูรณ์ขาเจ็บ
อย่าเสียงลงดีกว่า
เพราะถ้าบาดเจ็บรายการนี้
จะพลาดอีกรายการ
ซึ่งคะแนนมากกว่า
แล้วจะเสียแชมป์ไป
"แบบนี้คุณพูดว่า
ไม่พร้อมอย่าเพิ่งลง
รอให้พร้อม/รอให้ปังอีกนิดค่อยลง
ถึงตอนนี้
"คุณใช้คำพวกนั้นได้ครับ"
เพราะคุณเข้าใจมันจริง!
แต่เวลาคุณเป็นมือใหม
ในเรื่องใดก็ตาม
เช่นคุณจะทำธุรกิจ
แต่ถูกหล่อหลอมมาว่า..
กลัวไม่ปัง
กลัวพลาด
กลัวเสียแบรนด์
ใจเย็นๆครับ
"เพราะเดี๋ยวคุณจะไม่ได้ทำอะไรกันพอดี"
และจะบอกความลับ
สำคัญที่ทำให้ผมมีวันนี้
ให้อีกอย่างคือ....
ช่วงแรกๆที่ลงสนามจริง
ไม่ต้องกลัวเสียแบรนด์
หรือเสียหน้าอะไรหรอก
ถ้าวันนี้คุณยังไม่ดัง
ถ้าคุณทำแล้วแป๊ก
อะไรเลวร้ายจะเกิดขึ้นรู้มั้ย?
มันก็แค่เงียบครับ
คนไม่จำคุณหรอก!
คุณไม่ใช่ ณเดชน์
อย่างมากคนก็แค่
อะไรว่ะ ไม่เข้าใจ
สไลด์จอผ่าน
"ผลเสียมันก็แค่นั้น"
ไม่มีใครจำเรื่องคุณหรอก
เหมือนกรณีน้องไข่มุกThe voice
ก็มาเฉลยบอกว่า
เคยตกรอบรายการนั้นนี้มาเยอะ
คำถามคือ
ใครจำความผิดพลาดเหล่านั้น?
ก็ไม่เห็นมีใครจำ
จนวันที่เค้ามาออกThe voice
หลังจบรายการก็มาบอกคนถึงรู้
"และไม่ใช่เพราะความผิดพลาด
หรือบทเรียนในอดีตหรอกเหรอ?
ที่ทำให้เค้าเข้ารอบมาเกือบรอบชิง
ในครั้งนี้?"
แต่ถ้าเค้ามัวแต่
กลัวอาย
กลัวเสียแบรนด์
คำถามคือเค้าจะมีวันนี้?
ผมเองเคยทำเพจมาแล้ว5เพจ
ก่อนทำเพจสังคมแห่งความเป็นไปได้"
ทำเพจขายรถยนต์
ทำเพจให้ความรู้รถยนต์
ทำเพจhow to
มันก็ได้ผลบ้าง
เจ๊งบ้างเงียบบ้าง
แต่สุดท้ายก็ปิดไปหมด
พอเล่าไปแบบนี้
คำถามที่หลายคนถามคือ
"เฮ้ยผมเคยมีเพจอื่นด้วยเหรอ?"
เนี่ยไงครับ
มีคนจำผมได้ที่ไหน?
ส่วนคนที่พอจำผมได้
เค้าก็ชื่นชมผมว่า
"มึงแม่งพยายาม"
"เล่นไม่เลิกจริงๆไอ้เอ"
"เยี่ยมๆ"
เนี่ยไงก็ได้ใจคนอีก
"เห็นมั้ยมีอะไรจะเสีย?"
ไม่ใช่เพราะเรา
เอาแต่นั่งมโนเป็นปีๆว่า
อันโน้นจะปัง อันนี้จะดัง
แล้วก็โชคดีเจอแบรนด์
ตัวเองในครั้งแรก
แต่เพราะเราลุย
ลอง-ล้มเหลว-เรียนรู้-ปรับปรุง
และเล่นไม่เลิกมามากพอ
ต่างหาก
ถึงค้นหาตัวเองเจอในวันนี้
ผมทำแบบนี้
แล้วได้ผล
ผมก็สอนคุณได้แบบนี้
และผมเรียนรู้จากคนสำเร็จหลายๆ
คนก็เป็นเหมือนกัน
"คุณตัน
ไม่ได้ทำชาเขียวเป็นธุรกิจแรกแล้วรวย
"เถ้าแก่น้อยก็ไม่ได้ทำธุรกิจแรก
เป็นสาหร่ายแล้วรวย
ไม่มีคนไหนเก่งแต่แรก
มีแต่คนทำสิ่งนั้นซ้ำๆ
จนชำนาญ
เอาเป็นว่า....
ช่วงเริ่มต้น
อย่าเพิ่งคิดมากเรื่องกลัวพลาด
อย่าเพิ่งกลัวไม่ปัง
อย่าเพิ่งกลัวเสียแบรนด์
เพราะเดี๋ยวคุณ...
"จะกังวลจนไม่ได้ทำอะไรกันพอดี"
"วางแผนพอประมาณ"
"แล้วเริ่มเดินไปก่อน"
A10(เอเท็น)
Prince of sales
"สังคมแห่งความเป็นไปได้"
อย่าเพิ่งกลัวพลาด
อย่าเพิ่งกลัวไม่ปัง
อย่าเพิ่งกลัวเสียแบรนด์
เพราะเดี๋ยวคุณ...
"จะไม่ได้ทำอะไรกันพอดี"
มีคนมาถามผม...
เรื่องสร้างPersonal brand
กับเรื่องธุรกิจ
เค้าบอกว่า...
ตอนนี้รู้สึกกลัวการเริ่ม
เพราะได้ยินคนพูด
บ่อยๆว่า....
"ถ้ายังไม่พร้อม
อย่าเพิ่งลงมือทำ"
ก็เลยรอเรียนรู้มากๆก่อน!
พร้อมแล้วค่อยเริ่ม
ผมบอกกลับเลย
คุณไม่มีวันพร้อมหรอก
คุณจะอ่านหนังสือ
เรื่องว่ายน้ำอีก5ปี
แต่ไม่เคยลงน้ำจริง
คุณก็เก่งได้ไม่ต่างจากวันนี้
Keyคือคุณลงน้ำจริงตอนไหน
ก็ได้เริ่มเรียนรู้จริงตอนนั้น
ผมบอกกลับอีกทีว่า...
"ไม่พร้อม อย่าเพิ่งลงมือทำ"
คำนี้....
เป็นคำAdvance
"ที่ใช้ไม่ได้สำหรับคนเริ่มต้น"
ถ้าจะเล่าก็ยาว!
แต่สรุปเค้ายืนกรานจะฟัง
ผมเลยเล่าต่อ....
ไม่ว่าคุณจะทำธุรกิจ
หรือสร้างแบรนด์
คุณจะได้ยิน
คนที่มีประสบการณ์หลายคนพูดว่า...
"รอให้พร้อมค่อยลงมือทำธุรกิจ
หรือ....
"อย่ารีบสร้างแบรนด์ถ้ายังไม่พร้อม"
ซึ่งบอกเลยว่า....
เค้าพูดถูกนะครับ!
ผมสนับสนุนข้อนี้มาก
"ในกรณีที่....
คุณมีประสบการณ์
ระดับนึงแล้ว"
เช่นคุณขับรถเก่ง
คุณจะรู้ว่า...
บางอย่างเพิ่มอีกนิด
หรือปรับแต่งรถอีกหน่อย
จะดีกว่าค่อยลงแข่งครั้งนี้
เพราะSenseมันบอกว่า
ลงไปแบบนี้
อาจจะเสียมากกว่าได้
ควรรอให้ปรับแต่งพร้อมอีกนิด
แล้วลงไปลุยจะเกิดผลดีกว่า
อันนี้ถูกครับ
ถูกเลย
(นั่นก็เพราะคุณรู้จริงๆ
เพราะลงมือทำ
จนมีประสบการณ์จริงๆมาแล้ว
จนมันกลายเป็นSense)
แต่....
ผมก็กล้าพูดว่า
คำพูดนี้...
มันไม่เหมาะสำหรับ
คนที่เพิ่งเริ่มต้นจาก0เลย
สำหรับมือใหม่ที่ไม่เคยทำ
คุณใช้คำพูดพวกนี้ไม่ได้เด็ดขาด
เพราะอะไร?
เพราะคุณยังไม่มีประสบการณ์จริงไง!
คุณไม่เคยทำธุรกิจจริง
ไม่เคยสร้างแบรนด์จริง
ก็เหมือนคุณ....
ไม่เคยขับรถ
แล้วคุณจะรู้ได้ไง?
ว่าอันไหนคือดีไม่ดี?
อันไหนต้องปรับต้องแต่งเพิ่ม?
คุณไม่รู้!!
เพราะฉะนั้น
ถ้าบอกว่า
ถ้ารอให้พร้อมๆแล้วค่อยลุย
วันไหนจะได้ลุย?
วันไหนจะได้แข่ง?
วันไหนจะได้เริ่ม?
ไม่มี!
นั่นงานมโน!
"มีทางเดียวคือลอง"
ลองเลย!
ทุกครั้งผมจะบอกแบบนี้เสมอ
เหมือนเด็กจะเดินอะ
"ถ้าบอกว่ารอให้พร้อมๆก่อน
แล้วค่อยเดิน"
"ถ้าคิดแบบนั้น
วันนี้คุณจะได้เดินกันมั้ย?"
วิธีธรรมชาติคือ...
มันต้องเดินๆไปเลย
ลงมือจริง
ลุยๆไปเลย
ล้มก็ปรับ
ผิดก็แก้ไป
จนระดับนึง
เดินได้วิ่งได้ลงแข่งแล้ว
มีประสบการณ์แล้ว
แต่วันนั้นพบว่าร่างกายเรา
ไม่สมบูรณ์ขาเจ็บ
อย่าเสียงลงดีกว่า
เพราะถ้าบาดเจ็บรายการนี้
จะพลาดอีกรายการ
ซึ่งคะแนนมากกว่า
แล้วจะเสียแชมป์ไป
"แบบนี้คุณพูดว่า
ไม่พร้อมอย่าเพิ่งลง
รอให้พร้อม/รอให้ปังอีกนิดค่อยลง
ถึงตอนนี้
"คุณใช้คำพวกนั้นได้ครับ"
เพราะคุณเข้าใจมันจริง!
แต่เวลาคุณเป็นมือใหม
ในเรื่องใดก็ตาม
เช่นคุณจะทำธุรกิจ
แต่ถูกหล่อหลอมมาว่า..
กลัวไม่ปัง
กลัวพลาด
กลัวเสียแบรนด์
ใจเย็นๆครับ
"เพราะเดี๋ยวคุณจะไม่ได้ทำอะไรกันพอดี"
และจะบอกความลับ
สำคัญที่ทำให้ผมมีวันนี้
ให้อีกอย่างคือ....
ช่วงแรกๆที่ลงสนามจริง
ไม่ต้องกลัวเสียแบรนด์
หรือเสียหน้าอะไรหรอก
ถ้าวันนี้คุณยังไม่ดัง
ถ้าคุณทำแล้วแป๊ก
อะไรเลวร้ายจะเกิดขึ้นรู้มั้ย?
มันก็แค่เงียบครับ
คนไม่จำคุณหรอก!
คุณไม่ใช่ ณเดชน์
อย่างมากคนก็แค่
อะไรว่ะ ไม่เข้าใจ
สไลด์จอผ่าน
"ผลเสียมันก็แค่นั้น"
ไม่มีใครจำเรื่องคุณหรอก
เหมือนกรณีน้องไข่มุกThe voice
ก็มาเฉลยบอกว่า
เคยตกรอบรายการนั้นนี้มาเยอะ
คำถามคือ
ใครจำความผิดพลาดเหล่านั้น?
ก็ไม่เห็นมีใครจำ
จนวันที่เค้ามาออกThe voice
หลังจบรายการก็มาบอกคนถึงรู้
"และไม่ใช่เพราะความผิดพลาด
หรือบทเรียนในอดีตหรอกเหรอ?
ที่ทำให้เค้าเข้ารอบมาเกือบรอบชิง
ในครั้งนี้?"
แต่ถ้าเค้ามัวแต่
กลัวอาย
กลัวเสียแบรนด์
คำถามคือเค้าจะมีวันนี้?
ผมเองเคยทำเพจมาแล้ว5เพจ
ก่อนทำเพจสังคมแห่งความเป็นไปได้"
ทำเพจขายรถยนต์
ทำเพจให้ความรู้รถยนต์
ทำเพจhow to
มันก็ได้ผลบ้าง
เจ๊งบ้างเงียบบ้าง
แต่สุดท้ายก็ปิดไปหมด
พอเล่าไปแบบนี้
คำถามที่หลายคนถามคือ
"เฮ้ยผมเคยมีเพจอื่นด้วยเหรอ?"
เนี่ยไงครับ
มีคนจำผมได้ที่ไหน?
ส่วนคนที่พอจำผมได้
เค้าก็ชื่นชมผมว่า
"มึงแม่งพยายาม"
"เล่นไม่เลิกจริงๆไอ้เอ"
"เยี่ยมๆ"
เนี่ยไงก็ได้ใจคนอีก
"เห็นมั้ยมีอะไรจะเสีย?"
ไม่ใช่เพราะเรา
เอาแต่นั่งมโนเป็นปีๆว่า
อันโน้นจะปัง อันนี้จะดัง
แล้วก็โชคดีเจอแบรนด์
ตัวเองในครั้งแรก
แต่เพราะเราลุย
ลอง-ล้มเหลว-เรียนรู้-ปรับปรุง
และเล่นไม่เลิกมามากพอ
ต่างหาก
ถึงค้นหาตัวเองเจอในวันนี้
ผมทำแบบนี้
แล้วได้ผล
ผมก็สอนคุณได้แบบนี้
และผมเรียนรู้จากคนสำเร็จหลายๆ
คนก็เป็นเหมือนกัน
"คุณตัน
ไม่ได้ทำชาเขียวเป็นธุรกิจแรกแล้วรวย
"เถ้าแก่น้อยก็ไม่ได้ทำธุรกิจแรก
เป็นสาหร่ายแล้วรวย
ไม่มีคนไหนเก่งแต่แรก
มีแต่คนทำสิ่งนั้นซ้ำๆ
จนชำนาญ
เอาเป็นว่า....
ช่วงเริ่มต้น
อย่าเพิ่งคิดมากเรื่องกลัวพลาด
อย่าเพิ่งกลัวไม่ปัง
อย่าเพิ่งกลัวเสียแบรนด์
เพราะเดี๋ยวคุณ...
"จะกังวลจนไม่ได้ทำอะไรกันพอดี"
"วางแผนพอประมาณ"
"แล้วเริ่มเดินไปก่อน"
A10(เอเท็น)
Prince of sales
"สังคมแห่งความเป็นไปได้"