ผู้เขียน หัวข้อ: จ̲งทำดีต่อทุก̲ๆ̲ค̲น̲  (อ่าน 569 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

admin

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 2591
  • คนดีไม่เบ่ง คนเก่งไม่โม้ คนใหญ่โตไม่อวด
    • ดูรายละเอียด
    • อีเมล์
ต̲ล̲อ̲ด̲ชีวิต̲ข̲อ̲ง̲ค̲น̲เ̲ร̲า̲มีสิ่งที่ต้องทำให้ดีที่สุดสามเรื่อง̲:̲ 

       ข้อหนึ่ง อบรมเลี้ยงดูบุตรหลานไม่ให้เป็นภาระสังคม
       ข้อสอง ดูแลตัวเองให้ดี อย่าเป็นภาระบุตรหลาน
      ข้อสาม ดูแลบุพการีที่ให้กำเนิดเราให้ดียามเมื่อท่านยังอยู่
      ผ่านไปอีกไม่กี่ปี พวกเราล้วนต้องจากไป หากจะพูดถึงโลกนี้ พวกเราล้วนไม่มีความหมาย
      เราต่อสู้ดิ้นรนมาทั้งชีวิต เอาอะไรไปไม่ได้ เรายึดมั่นมาทั้งชีวิต ล้วนไม่อาจนำติดตัวไป.
      เกิดมาชาตินี้ ไม่ว่ายากดีมีจน ล้วนต้องเดินมาจนถึง สุดท้าย... เมื่อตายจากไป หันกลับมามอง   ตลอดชีวิตของเราล้วนเป็นความว่างเปล่า
      ดังนั้น นับแต่บัดนี้   เราต้องตั้งใจใช้ชีวิต   มีความสุขกายสบายใจในทุกวัน   เจริญรุ่งเรืองเท่าไหร่ชั่วพริบตาเดียว      ต่างล้วนจากไปหาประโยชน์ไม่ได้ 

       ...จ̲งทำดีต่อทุก̲ๆ̲ค̲น̲

         ชีวิตหนึ่งสั้นนัก  คนเคยสัญญากันไว้ว่าจะอยู่ร่วมกันตลอดไป  แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปเหลือเป็นเพียงอดีต 
         สัญญากันไว้ว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป    เดี๋ยวเดียวกลับกลายเป็นคนแปลกหน้าที่คุ้นเคย 
         บางคนนัดกันไว้ว่าพรุ่งนี้พบกัน  แต่พอตื่นขึ้นมาพบว่าอยู่กันคนละโลก
         ดังนั้นเมื่อเรายังมีชีวิตอยู่ อย่าพลาดโอกาสในการที่จะได้พบปะกับคนรัก 
      เพื่อนที่ร่วมสู้กันมา  เพื่อนนักเรียน   หรือเพื่อนร่วมงาน   รักกันเมื่อยังมีโอกาส  โอบกอดกันเมื่อยังทำได้   
       อย่าปล่อยมือที่จูงกันมา ไปเที่ยวเล่นเมื่อยังสามารถอยากกินอะไรกิน    ดูแลเอาใจใส่คนรอบกายอย่าโกรธกันอย่างง่ายๆโดยไม่มีเหตุผล
       ความเข้าใจกันคือความสัมพันธ์ที่ดีที่สุด    อย่าปล่อยให้ชีวิตเต็มไปด้วยข้อสงสัย     อย่าละเลยกับคนที่คุณรัก 
       ไม่มีคนที่โง่ที่สุด  มีแต่คนที่แกล้งโง่เพื่อคุณ ให้อภัยคุณ    เพราะไม่ต้องการเสียคุณไป 
        ความซื่อสัตย์จึงอยู่ด้วยกันยาวนาน รู้จักทะนุถนอมจึงสมควรที่จะได้รับ
      เมื่อได้ประโยชน์จงอย่าลืมที่จะเปิดโอกาสให้ผู้อื่น  เมื่อมีเหตุผล  อย่าลืมที่จะให้อภัยคนอื่น 
      เมื่อเก่งกว่าอย่าหัวเราะเยาะคนอื่น  เก่งเกินไปมีแต่คนรังเกียจ  จู้จี้จุกจิกเกินไปมีแต่คนรำคาญ.  เย่อหยิ่งเกินไปมีแต่คนหลีกหนี
      เราเกิดมาในโลกนี้ล้วนแต่ว่างเปล่า     ทำไมจึงต้องหมกมุ่นกับทุกสิ่งทุกเรื่อง  ไม่อาจปล่อยวาง   พูดมากไปทำร้ายคนอื่น เคียดแค้นเกินไปทำร้ายจิตใจ ไม่ทำร้ายผู้อื่นไม่ทำร้ายจิตใจ นั่นคือ   การปล่อยวาง

      ✔️ ชั่วชีวิตนี้ ขอเพียงรู้จักปล่อยวาง เป็นตัวของตัวเอง ไม่ทำเรื่องละอายใจ 
      ✔️ โลกนี้ล้วนมีเหตุขัดแย้งมากมาย    เอาชนะแล้ว   สูญเสียศรัทธาผู้คน 
      ✔️ ผลประโยชน์บนโลกนี้มากมาย    พอเพียงก็พอ   อย่าเห็นผลประโยชน์มีค่ามากกว่าความสัมพันธ์
      ✔️ ใจเป็นสุข   วันเวลาก็ผ่อนคลาย    เป็นตัวของตัวเอง    ชีวิตนี้จึงมีค่า! 
      คิดมากไปทำให้กังวล ใส่ใจมากไป  ความคิดก็จะถูกครอบงำ มุ่งหวังมากไป ก็จะเป็นทุกข์
    ดูแลทะนุถนอมคนที่อยู่ข้างกาย   เพราะเราไม่รู้ว่าจะได้พบกันอีกหรือไม่ในชาติหน้า 
      รู้จักหาความสุขกับปัจจุบัน      เพราะเราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เราจะตาย 
    เ̲รียนรู้ที่จะมีค̲ว̲า̲ม̲สุขใ̲น̲ทุกๆวัน

      ขอมอบแด่คนในครอบครัว  เพื่อนร่วมงาน    พวกพ้องน้องพี่ทั้งหญิงชาย  คนที่รักผมและคนที่ผมรัก
     ท่านที่ได้อ่านแล้ว  ผมเชื่อว่าท่านจะได้สัมผัสกับความจริงแห่งชีวิตด้วยตนเอง