ใช้ชีวิตให้สนุก แล้วมีความสุขอย่างพอเพียง
บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน
ซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม)
หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้น
ด้วย.. ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ อยากให้ทุกคนได้อ่าน
ข้อความนี้ มีความหมายดีนะ
ทุกวันนี้..เรามีตึกสูงขึ้น..
มีถนนกว้างขึ้น..แต่ความอดกลั้นน้อยลง
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น..
แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง
เรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น..
แต่สุขภาพกลับแย่ลง
เรามีความรักน้อยลง..
แต่มีความเกลียดมากขึ้น
เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว
แต่เรากลับพบว่า....
แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น...
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว
แต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง
เรามีรายได้สูงขึ้น..
แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง..
เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้น..
แต่สุขภาพแย่ลง..
ทุกวันนี้..ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน
แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น
ดังนั้น……จากนี้ไป……
ขอให้พวกเรา อย่าเก็บของดี ๆ ไว้โดยอ้างว่า..เพื่อโอกาสพิเศษ
เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือ
……โอกาสที่พิเศษสุด……แล้ว
จงแสวงหา..การหยั่งรู้..
จงนั่งตรงระเบียงบ้าน..เพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่..
โดยไม่ใส่ใจกับความ…..อยาก…
จงใช้เวลากับครอบครัว
เพื่อนฝูงคนที่รักให้มากขึ้น…….
กินอาหารให้อร่อย..
ไปเที่ยวในที่..ที่อยากจะไป..
ชีวิต..คือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุข...
ไม่ใช่เพียงแค่..การอยู่ให้รอด..
เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย
น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้
เอาคำพูดที่ว่า…….สักวันหนึ่ง……..ออกไปเสียจากพจนานุกรม
บอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน
อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง.. ที่จะทำอะไรก็ตาม..
ที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น
ทุกวัน..ทุกชั่วโมง..ทุกนาที..มีความหมาย
เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไร..มันจะสิ้นสุดลง
และเวลานี้….
ถ้าคุณคิดว่าคุณไม่มีเวลาที่จะ copy ข้อความนี้
ไปให้คนที่คุณรักอ่าน…… แล้วคิดว่า….
สักวันหนึ่ง…....ค่อยส่ง......
จงอย่าลืมคิดว่า….สักวันหนึ่ง…..
วันนั้น คุณอาจไม่มีโอกาสมานั่งตรงนี้...
เพื่อทำอย่างที่คุณต้องการอีกก็ได้
