คนจำนวนมากในโลกมีอวัยวะครบสามสิบสอง แต่ใช้ไม่ครบ มีขาก็ขี้เกียจเดิน ชอบใช้อวัยวะผิดวัตถุประสงค์ เช่น แทนที่จะใช้ปากกินหรือพูดพอประมาณ ก็ใช้ ‘เมาธ์’ ทั้งวัน แต่ที่สำคัญที่สุดคือมีสมองแต่ไม่ใช้คิด
ใครจะรู้? ถ้าเราไม่ชอบใช้สมองไปเรื่อย ๆ หรือสังคมและระบบการศึกษาเอื้อให้ไม่ต้องใช้สมองไปเรื่อย ๆ สักวันหนึ่งเราอาจมีสมอง
เล็กลงโดยอัตโนมัติ แนวคิดย่อขนาดคนก็คงเป็นจริงในเร็ววัน!
ปัญหาเกี่ยวกับการใช้ความคิดมีสองอย่าง หนึ่งคือการไม่ใช้สมอง หนึ่งคือใช้สมองในทางลบ
มีสมองแต่ไม่ใช้ให้เต็มที่ ก็เสียของเปล่า ๆ
มีสมองแต่ใช้ในทางไม่สร้างสรรค์ หรือใช้เก็บขยะเน่าเสีย ก็เท่ากับทำร้ายตัวเอง มีแต่คนที่เกลียดตัวเองจึงทำอย่างนี้
การใช้สมองในทางลบบ่อย ๆ กำหนดพฤติกรรมของเราโดยไม่รู้ตัว และต่อมาก็กลายเป็นนิสัย สันดาน ที่ฝังลึกหล่อหลอมเป็นตัวตนของเราในที่สุด โบราณจึงมีคำกล่าวว่า
“จงเฝ้าระวังความคิดของท่าน มันจะกลายเป็นคำพูด
ระวังคำพูดของท่าน มันจะกลายเป็นการกระทำ
ระวังการกระทำของท่าน มันจะกลายเป็นนิสัย
ระวังนิสัยของท่าน มันจะกลายเป็นตัวตน
ระวังตัวตนของท่าน มันจะกลายเป็นชะตาชีวิตของท่าน”
คิดบวกชีวิตก็มักเป็นบวก คิดลบชีวิตก็มักเป็นลบ
You are what you think!
ใช้ความคิดให้เป็น เราก็กำหนดชะตาชีวิตของเราเองได้
