ผมไม่เห็นด้วยกับคุณความเห็น2 นะครับ
เด็กวัยนี้ใจใหญ่ ความคิดยังคับแคบ ทั้งเข้าข้างตัวเองและเพื่อนกลุ่มสนิท
สังคมโรงเรียนสำคัญเหนือกว่าที่บ้าน
เพราะถ้าได้รับการยอมรับที่โรงเรียนจะเท่ากับมีคนจำนวนมาก(กว่าที่บ้านยอมรับ) และได้ประโยชน์มากกว่าที่บ้าน
(เพราะยังไงพ่อแม่ก็ต้องเลี้ยงดูอยู่แล้ว)
ถ้าจะเลี้ยงให้ลูกยังเป็นลูกเรา อย่าใช้วิธีตาต่อตา ฟันต่อฟันครับ เลี้ยงแบบนี้จะได้ศัตรูคู่เวรครับ
เขาจะคิดตลอดไปว่าพ่อแม่ไม่มีวันเข้าใจเขา ไม่เคยเข้าใจเขา ไม่ฟังเขา (ผมบอกแล้วเด็กวัยนี้เข้าข้างตัวเองและเพื่อนก่อนครับ)
เขาจะคิดถึงพ่อแม่เป็นอย่างสุดท้ายครับแบบนี้ ถ้าเขามีเรื่องเดือดร้อน
การเริ่มต้นที่ผิดคือ ตอนลูกเล็กๆชอบตีลูก คุณตีมานานแค่ไหนแล้วครับ ถ้าตีมาหลายปี
แล้วจะให้แก้ปัญหานี้รวดเร็วทันใจได้อย่างไรครับ?
ส่วนวิธีแก้นั้นไม่มีวิธีที่ตายตัว
ในความเห็นผมนะครับ
ลองเปรียบเทียบว่าตอนนี้ลูกคุณมองพ่อแม่เป็นคนนอก มองแง่ลบ(เพราะฝังใจจากการถูกตี)
เป็นคนนอกเพราะ "ไม่เข้าใจอะไรเลย เอาแต่ตี เอาแต่สั่ง"
แล้วคุณก็ลองนึกกลับกันครับ
เป็นคุณบ้าง ถ้าคนที่เคยทำแบบนี้กับคุณอยู่ๆวันหนึ่งเปลี่ยนมาพูดดีไม่ตีแล้ว
จะให้เชื่ออะไรได้ง่ายๆครับในเมื่อทุกอย่างเป็นลบ
คุณลองนึกดูว่าคุณแสดงออกกิริยาแบบไหนเพื่อพิสูจน์ความตั้งใจ?
คุณต้องอดทนควบคุมตนเป็นระยะเวลานานแค่ไหนเพื่อกระทำ?
คุณต้องรอ"ฉวยโอกาส"นั้นไว้อย่างจดจ่อ...
และคุณต้องทำมันตลอดไป...
เปรียบเทียบหยาบๆเหมือนพวกขายตรง ขายประกันก็พอถูไถ
ต้องเทียวไล้เทียวขื่อนานแค่ไหนคุณถึงจะซื้อ
ต้องสังเกตนานแค่ไหนถึงชักจูงหว่านล้อมได้ว่า ใครในบ้านมีโอกาสจะป่วยเป็นโรคอะไร
จะได้ฉวยไว้ขายอาหารเสริมกับประกันสุขภาพ
ทำยังไงให้คุณเชื่อว่า ตั้งใจมาเป็นมิตรกับคุณ ไม่ได้อยากได้เงินของคุณเป็นสำคัญ
สำหรับพ่อแม่
เราก็ตั้งใจเป็นมิตรกับลูก ให้ลูกมีอิสรภาพทางความคิด และการกระทำตามกรอบศีลธรรมและกฎหมาย
อะไรที่ได้ดุด่าว่ากล่าวฟาดตีไปก็เป็นเพราะต้องการให้ลูกได้รับการยอมรับในสังคมทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง
ไม่เคยอยากให้ลูกมาเป็นทาสรับฟังคำสั่ง หรือให้ลูกมาทดแทนเลี้ยงดูตอนแก่
บอกกล่าวเขาด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดก้องกังวานครับ(แนวๆเสียงเวลาใช้ปราศรัย)
ไม่ตะเบ็ง ตะคอก
แนะนำ จขกท.ไปตั้งที่ห้องสยามสแควร์นะครับ
แท็ก สุขภาพจิต สวนลุมด้วยก็ได้
ลองถามว่าหนูๆวัยรุ่นเขาอยากได้อะไรจากพ่อแม่กันครับ
หรือลองเสริช์คีย์เวิร์ดประเภท "เบื่อแม่ชอบตี" "ทำไมแม่บ่นตลอด" "เกลียดพ่อแม่" "ทำไมแม่ถึงเข้าใจ"ฯลฯ
ปัญหาโลกแตกครับ ทุกประเทศมีหมด
ยิ่งประเทศพัฒนาแล้วก็มีเยอะมากนะครับ
"อยากให้พ่อแม่ตาย"ยังมีเลยครับ
ที่ญี่ปุ่นปัญหากับพ่อแม่นี้ก็เยอะครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
เราทุกคนต่างก็พยายามจะเป็นพ่อแม่ที่ดีที่สุดเท่าที่ตัวเองจะพยายามได้นะครับ
แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง...เกี่ยวกับคุณในวัยเด็กด้วยนะครับว่าเป็นอย่างไร
คุณได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างไร ที่จะส่งผลให้คุณเลี้ยงลูกอย่างไร
อันนี้ผมก็แนะเผื่อๆไว้นะครับ เพราะเคยอ่านหนังสือจิตวิทยาเด็กมา